28 czerwca 1813 roku w Vallmoll w małej katalońskiej miejscowości, odległej o 15 km od Tarragony, przyszła na świat Maria Antonia París i Riera. Następnego dnia, 29 czerwca, w Uroczystość Apostołów Piotra i Pawła, w kościele parafialnym została chrzczona. To właśnie ona, 42 lata później, wraz ze św. Antonim Marią Klaretem, dała początek Zgromadzeniu Sióstr Maryi Niepokalanej Misjonarek Klaretynek. Dzisiaj świętujemy jej 210 urodziny.
Na przestrzeni całej Historii, Bóg na różne sposoby przemawiał do ludzi dając im się poznać (por. Hbr 1,1). Każde z tych Bożych „słów” pobudzało słuchającego do konkretnej odpowiedzi: zmiany spojrzenia na rzeczywistość, zmiany pojmowania Boga…. do zmiany sposobu życia. Zawsze była to jednak odpowiedź na jedyne Słowo, jakim jest Jezus Chrystus.
Maria Antonia París jest jedną z tych osób, które dały się porwać Jego miłości. Idąc śladami jej życia odkrywamy, że jej postrzeganie rzeczywistości nie pochodzi od niej samej, ale od Boga i z wielkiej wolności ducha. To pozwoliło jej stawić czoła wszelkim trudnościom i wyznać: „im wyraźniej kontempluję dzieła Pana, tym bardziej odkrywam ślepotę ludzi” (PR 53).
U podstaw powołania zakonnego Antonii były misje ludowe głoszone przez franciszkanów w Tarragonie. Wstąpiła, jako postulantka do Towarzystwa Maryjnego, w 1841 roku. Pozostała nią przez dziewięć lat, z powodu prawa cywilnego, które nie pozwalało zakonom przyjmować nowicjuszek.
W 1842 roku otrzymała charyzmatyczne natchnienie, zwane “Wizją Początkową”, aby założyć Nowy zakon, ale nowy nie w doktrynie tylko w praktyce, oparty na ubóstwie i wierności Ewangelii, która miała być fundamentem nowych apostołów.
W 1850 roku poznała Antoniego Marię Klareta, kapłana i misjonarza wielkiego ducha oraz działania, który odwiedzał wtedy Tarragonę. Wyjawiła mu otrzymane natchnienie do założenia nowego zakonu. W tym samym roku Ojciec Klaret został mianowany biskupem Santiago na Kubie.
W 1852 Maria Antonia Paris, wraz z czterema towarzyszkami, odpowiadając na zaproszenie Antoniego Marii Klareta, rozpoczęła przeprawę przez Atlantyk w kierunku Kuby, aby zająć się wychowaniem kobiet na tej wyspie i zadbać o godność kobiety w środowisku kubańskim.
Siostry kierowały się główną myślą nowo założonej wspólnoty: „żyć z wiernością radami ewangelicznymi i pracować nauczając całe stworzenie prawa Bożego”. Z czasem dołączyły do nich nowe dziewczęta.
Maria Antonia Paris i o. Klaret byli przekonani, że Kościół powinien odnowić się w oparciu o ubóstwo i praktykę wierności Ewangelii.
Zgromadzenie zostało założone 25 sierpnia 1855 przyjmując nazwę Instytut Apostolski Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, która z czasem zmieniła się na Siostry Maryi Niepokalanej Misjonarki Klaretynki.
W 1859 roku Maria Antonia wróciła do Hiszpanii i założyła pierwsze wspólnoty w Tremp (Lérida), Reus (Tarragona), Carcaixent (Valencia) i Vélez-Rubio (Almería).
Zmarła w Reus 17 stycznia 1885 roku otoczona siostrami ze wspólnoty. Jej ciało zostało złożone w krypcie klasztornego kościoła. Można do dzisiaj to miejsce nawiedzać.
Jan Paweł II ogłosił heroiczność jej cnót 23 grudnia 1993 roku i od tej pory uważana jest za Czcigodną Służebnicę Bożą.
Gdyby nie było Marii Antonii Paris i jej odpowiedzi na Boże wezwanie, nie byłoby Misjonarek Klaretynek RMI. Panu Bogu niech będą zatem dzięki za jej życie. Za jej wstawiennictwem polecamy wszystkich, którzy proszą nas o modlitwę. Jednocześnie prosimy, żebyśmy jako Misjonarki Klaretynki RMI potrafiły żyć wiernie charyzmatem zostawionym nam przez Założycielkę.
Więcej o Marii Antonii Paris w krótkiej biografii:
