Lud Boży kroczący ulicami świata
Takimi słowami, w Orędziu na 61. Światowy Dzień Powołań, Papież Franciszek określa każdego chrześcijanina, który w codzienności realizuje swoje powołanie. Niedziela Dobrego Pasterza, która przypada
Takimi słowami, w Orędziu na 61. Światowy Dzień Powołań, Papież Franciszek określa każdego chrześcijanina, który w codzienności realizuje swoje powołanie. Niedziela Dobrego Pasterza, która przypada
Tradycyjnie już co roku Komisja Misyjna przy Konferencji Wyższych Przełożonych Żeńskich Zgromadzeń Zakonnych organizuje weekend formacyjny dla wszystkich sióstr zaangażowanych bezpośrednio sercem i działaniem w
„Niech żyje Polska!” – pod takim hasłem odbył się 14 kwietnia bieżącego roku w całej Polsce bardzo szczególny marsz. Marsz w obronie życia. Uczestniczący w
W latach 70. XX w. powstało CEME (Europejska Konferencja Misyjnego Dzieła Dzieci). Zrzesza ona dyrektorów krajowych PDM w Europie oraz osoby odpowiedzialne w Dyrekcjach Krajowych
Maria Antonia París urodziła się w Vallmoll w 1813 roku. W 1841 r. wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Maryi, gdzie pozostała przez dziewięć lat. To właśnie w tym czasie poczuła charyzmatyczne natchnienie do założenia nowego zakonu, opartego na ubóstwie i wierności Ewangelii, na wzór pierwszych apostołów. Z pomocą Antonio María Clareta, arcybiskupa Kuby, skrystalizowała to wezwanie i inspirację w nowym zgromadzeniu, które narodziło się w 1855 r. w Santiago de Cuba, gdzie pierwsza założona wspólnota miała zajmować się potrzebami edukacji kobiet i podnosić ich status w ówczesnym społeczeństwie kubańskim.
W 1859 r. Antonia powróciła do Hiszpanii i założyła pierwsze wspólnoty w Tremp (Lérida), Reus (Tarragona), Carcagente (Walencja) i Vélez-Rubio (Almería).
Zmarła 17 stycznia 1885 roku w otoczeniu sióstr ze wspólnoty w Reus, gdzie jej ciało spoczywa w krypcie kościoła.
Jan Paweł II ogłosił heroiczność jej cnót 23 grudnia 1993 r. i od tego czasu jest uznawana za czcigodną.
Antoni Maria Klaret urodził się w Sallent (Barcelona) w Wigilię 1807 roku, w chrześcijańskiej rodzinie zajmującej się tkactwem. W wieku dwunastu lat jego ojciec zatrudnił go przy rodzinnym krośnie, a później wysłał do Barcelony, aby doskonalił swoje umiejętności w dziedzinie włókiennictwa. Jednak w wieku 22 lat porzucił studia, by wstąpić do seminarium duchownego w Vi. Po przyjęciu święceń kapłańskich został wysłany jako misjonarz apostolski, aby głosić kazania w Katalonii i na całym Półwyspie Apenińskim. Na szczególną uwagę zasługuje jego działalność duszpasterska na Wyspach Kanaryjskich, gdzie do dziś jest pamiętany i czczony.
16 lipca 1849 r. założył w seminarium w Vic Zgromadzenie Misjonarzy Synów Niepokalanego Serca Maryi. Kilka dni później został poinformowany o nominacji na arcybiskupa Kuby. Wkrótce potem osiedlił się na wyspie i przez lata pobytu prowadził aktywną działalność duszpasterską. Wraz z M. Antonią París założył 25 sierpnia 1855 r. Religiosas de María Inmaculada Misioneras Claretianas.
Po mianowaniu go spowiednikiem Izabeli II w 1857 r. powrócił do Madrytu, skąd w 1868 r. uciekł na wygnanie do Francji. Uczestniczył w Soborze Watykańskim I i zmarł w Fontfroide (Francja) 24 października 1870 roku.
Został kanonizowany przez Piusa XII w 1950 roku, a jego szczątki spoczywają obecnie w Vic.
tel. (22) 611 88 70
e-mail: klaretynki.misjonarki@tlen.pl