Kolejna edycja intensywnej formacji i przygotowania do misyjnej animacji już za nami! W Warszawie, w dniach od 1 do 4 lipca bieżącego roku miała miejsce Szkoła Animatorów Misyjnych, w której zorganizowanie zaangażowana była między innymi s. Monika RMI.
„Nasze Reguły i Konstytucje są dziełem Boga, a nie wymysłem ludzkim i dlatego mamy je szanować”. Maria Antonia Paris.
28 czerwca 1813 roku w Vallmoll, małej katalońskiej miejscowości odległej o 15 km od Tarragony, przyszła na świat Maria Antonia París i Riera. Następnego dnia, 29 czerwca, w Uroczystość Apostołów Piotra i Pawła, w kościele parafialnym została chrzczona. To właśnie ona, 42 lata później, wraz ze św. Antonim Marią Klaretem, dała początek Zgromadzeniu Sióstr Maryi Niepokalanej Misjonarek Klaretynek.
„Jesteśmy wezwane przez OJCA w DUCHU ŚWIĘTYM, aby iść śladami CHRYSTUSA – NASZEGO DOBRA głosząc Ewangelię i pracując na rzecz odnowy Kościoła troszcząc się szczególnie o nawrócenie osób konsekrowanych na służbę Bogu.
Maria Antonia París urodziła się w Vallmoll w 1813 roku. W 1841 r. wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Maryi, gdzie pozostała przez dziewięć lat. To właśnie w tym czasie poczuła charyzmatyczne natchnienie do założenia nowego zakonu, opartego na ubóstwie i wierności Ewangelii, na wzór pierwszych apostołów. Z pomocą Antonio María Clareta, arcybiskupa Kuby, skrystalizowała to wezwanie i inspirację w nowym zgromadzeniu, które narodziło się w 1855 r. w Santiago de Cuba, gdzie pierwsza założona wspólnota miała zajmować się potrzebami edukacji kobiet i podnosić ich status w ówczesnym społeczeństwie kubańskim.
W 1859 r. Antonia powróciła do Hiszpanii i założyła pierwsze wspólnoty w Tremp (Lérida), Reus (Tarragona), Carcagente (Walencja) i Vélez-Rubio (Almería).
Zmarła 17 stycznia 1885 roku w otoczeniu sióstr ze wspólnoty w Reus, gdzie jej ciało spoczywa w krypcie kościoła.
Jan Paweł II ogłosił heroiczność jej cnót 23 grudnia 1993 r. i od tego czasu jest uznawana za czcigodną.
Antoni Maria Klaret urodził się w Sallent (Barcelona) w Wigilię 1807 roku, w chrześcijańskiej rodzinie zajmującej się tkactwem. W wieku dwunastu lat jego ojciec zatrudnił go przy rodzinnym krośnie, a później wysłał do Barcelony, aby doskonalił swoje umiejętności w dziedzinie włókiennictwa. Jednak w wieku 22 lat porzucił studia, by wstąpić do seminarium duchownego w Vi. Po przyjęciu święceń kapłańskich został wysłany jako misjonarz apostolski, aby głosić kazania w Katalonii i na całym Półwyspie Apenińskim. Na szczególną uwagę zasługuje jego działalność duszpasterska na Wyspach Kanaryjskich, gdzie do dziś jest pamiętany i czczony.
16 lipca 1849 r. założył w seminarium w Vic Zgromadzenie Misjonarzy Synów Niepokalanego Serca Maryi. Kilka dni później został poinformowany o nominacji na arcybiskupa Kuby. Wkrótce potem osiedlił się na wyspie i przez lata pobytu prowadził aktywną działalność duszpasterską. Wraz z M. Antonią París założył 25 sierpnia 1855 r. Religiosas de María Inmaculada Misioneras Claretianas.
Po mianowaniu go spowiednikiem Izabeli II w 1857 r. powrócił do Madrytu, skąd w 1868 r. uciekł na wygnanie do Francji. Uczestniczył w Soborze Watykańskim I i zmarł w Fontfroide (Francja) 24 października 1870 roku.
Został kanonizowany przez Piusa XII w 1950 roku, a jego szczątki spoczywają obecnie w Vic.
tel. (22) 611 88 70
e-mail: klaretynki.misjonarki@tlen.pl
