2 lutego obchodzimy w Kościele święto Ofiarowania Pańskiego. W 1997 r. Jan Paweł II ustanowił Światowy Dzień Życia Konsekrowanego proponując, aby obchodzony był właśnie 2
1 lutego obchodzimy wspomnienie męczenników z Rodziny Klaretyńskiej. Jest ich wielu. Wielu naszych braci i sióstr było wiernych Panu Bogu, aż do oddania życia. Decydującym
Od 25 lat, czyli od 1997 roku, Święto Ofiarowania Pańskiego, obchodzone jest w całym Kościele jako Światowy Dzień Życia Konsekrowanego. Na ten dzień ks. biskup
… Kto we Mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie. Każdy, kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki.” (J 11,25-26) Z głębokim
Maria Antonia París urodziła się w Vallmoll w 1813 roku. W 1841 r. wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Maryi, gdzie pozostała przez dziewięć lat. To właśnie w tym czasie poczuła charyzmatyczne natchnienie do założenia nowego zakonu, opartego na ubóstwie i wierności Ewangelii, na wzór pierwszych apostołów. Z pomocą Antonio María Clareta, arcybiskupa Kuby, skrystalizowała to wezwanie i inspirację w nowym zgromadzeniu, które narodziło się w 1855 r. w Santiago de Cuba, gdzie pierwsza założona wspólnota miała zajmować się potrzebami edukacji kobiet i podnosić ich status w ówczesnym społeczeństwie kubańskim.
W 1859 r. Antonia powróciła do Hiszpanii i założyła pierwsze wspólnoty w Tremp (Lérida), Reus (Tarragona), Carcagente (Walencja) i Vélez-Rubio (Almería).
Zmarła 17 stycznia 1885 roku w otoczeniu sióstr ze wspólnoty w Reus, gdzie jej ciało spoczywa w krypcie kościoła.
Jan Paweł II ogłosił heroiczność jej cnót 23 grudnia 1993 r. i od tego czasu jest uznawana za czcigodną.
Antoni Maria Klaret urodził się w Sallent (Barcelona) w Wigilię 1807 roku, w chrześcijańskiej rodzinie zajmującej się tkactwem. W wieku dwunastu lat jego ojciec zatrudnił go przy rodzinnym krośnie, a później wysłał do Barcelony, aby doskonalił swoje umiejętności w dziedzinie włókiennictwa. Jednak w wieku 22 lat porzucił studia, by wstąpić do seminarium duchownego w Vi. Po przyjęciu święceń kapłańskich został wysłany jako misjonarz apostolski, aby głosić kazania w Katalonii i na całym Półwyspie Apenińskim. Na szczególną uwagę zasługuje jego działalność duszpasterska na Wyspach Kanaryjskich, gdzie do dziś jest pamiętany i czczony.
16 lipca 1849 r. założył w seminarium w Vic Zgromadzenie Misjonarzy Synów Niepokalanego Serca Maryi. Kilka dni później został poinformowany o nominacji na arcybiskupa Kuby. Wkrótce potem osiedlił się na wyspie i przez lata pobytu prowadził aktywną działalność duszpasterską. Wraz z M. Antonią París założył 25 sierpnia 1855 r. Religiosas de María Inmaculada Misioneras Claretianas.
Po mianowaniu go spowiednikiem Izabeli II w 1857 r. powrócił do Madrytu, skąd w 1868 r. uciekł na wygnanie do Francji. Uczestniczył w Soborze Watykańskim I i zmarł w Fontfroide (Francja) 24 października 1870 roku.
Został kanonizowany przez Piusa XII w 1950 roku, a jego szczątki spoczywają obecnie w Vic.
tel. (22) 611 88 70
e-mail: klaretynki.misjonarki@tlen.pl
