„O, zaiste błogosławiona noc,
w której się łączy niebo z ziemią,
sprawy boskie ze sprawami ludzkimi”.
z Orędzia paschalnego
Gdy patrzymy z uwagą dookoła siebie zdajemy sobie sprawę, że dwie rzeczywistości nieustannie ścierają się ze sobą – zło i dobro, zniszczenie i budowanie, śmierć i życie. Wydają się nie do pogodzenia, a jednak nawet w Osobie Boga Wcielonego połączyły się nierozerwalnie.
Nie ma poranka Zmartwychwstania bez Wielkiego Piątku. Nie ma światła paschału bez ciemności nocy. I choć nie jest łatwo wierzyć w Bożą obecność i działanie w świecie, kiedy wręcz namacalnie doświadcza się nieludzkiego zła, choć nie jest łatwo wierzyć w istnienie światła, gdy dookoła panuje mrok, to jednak – jak usłyszeliśmy w tę najważniejszą dla chrześcijan NOC – jest ona błogosławiona. Co więcej, „uświęcająca siła tej nocy oddala zbrodnie, z przewin obmywa, przywraca niewinność upadłym, a radość smutnym, rozprasza nienawiść, usposabia do zgody i ugina potęgi” (z Orędzia paschalnego).
Życzymy każdemu z Was, Waszym rodzinom i bliskim głębokiego doświadczenia tego, że nawet ciemność może być błogosławiona, bo uświęcił ją Ten, który raz na zawsze pokonał zło, grzech i śmierć, Ten, który ma moc uginać potęgi.
Z modlitwą Misjonarki Klaretynki RMI
