Wspominamy dzisiaj (17 stycznia) dzień narodzin dla nieba czcigodnej Sługi Bożej Matki Marii Antonii Paris. Była kobietą zakochaną w Bogu, która szukała Go bez zmęczenia. Pan poprosił ją, aby założyła „Nowy Zakon”, który będzie żył w jedności z Kościołem i Jego pasterzami, głosząc w ubóstwie Święte Prawo Pana.
Misjonarki Klaretynki na całym świecie obchodzą liturgiczne wspomnienie swojej założycielki Marii Antonii Paris. To kobieta, która wiele lat przed Soborem Watykańskim II pisała i mówiła o potrzebie odnowy Kościoła, o tym, że każdy ochrzczony powołany jest do głoszenia Ewangelii, że kapłani i osoby konsekrowane mają być święte, aby pociągać przykładem swojego życia do Chrystusa.
Całe jej życie było również jednym wielki zaufaniem Panu Bogu. Często powtarzała, że cała swoją ufność złożyła w Bogu, a my, jej siostry, jako Misjonarki Klaretynki RMI mamy „ufać wbrew wszelkiej nadziei”. Wyjątkowo mocno rozbrzmiewają te słowa w kontekście Jubileuszowego Roku Nadziei.
17 stycznia 1885 Maria Antonia zmarła w Reus otoczona siostrami ze wspólnoty i poszła na spotkanie ze swoim Ukochanym. Jej ciało zostało złożone w krypcie klasztornego kościoła.
Jan Paweł II 23 grudnia 1993 roku ogłosił heroiczność cnót Marii Antonii Paris i od tej pory nazywana jest Czcigodną Sługą Bożą.
Na ziemi zostawiła swoje następczynie, Siostry Maryi Niepokalanej Misjonarki Klaretynki, które mają ofiarować swoje życie za świętość i odnowę życia wszystkich ludzi Kościoła oraz mają głosić Ewangelię Chrystusa swoim przykładem i wszystkimi możliwymi sposobami.
Jako Misjonarki Klaretynki RMI otrzymałyśmy w darze charyzmat Założycielki i jest dla nas największym skarbem. Naszą misją jest strzec go i przekazywać innym jako jedna rodzina o jednym sercu, starając się zawsze ułatwiać innym drogę do Boga, Jemu samemu ufając całym sercem.
Liczne zapiski, które pozostawiła po sobie są najlepszymi dokumentami ukazującymi jej osobowość zakonną i ludzką. Niezwykle ważne było dla niej wpatrywanie się w Chrystusa, zaufanie Bogu, odnowa Kościoła, nawrócenie kapłanów i konsekrowanych oraz głoszenie Ewangelii całym życiem.
